FK Hajduk Kula | Sportski Zurnal Fudbal Vesti

Istorijat priredio 

Nekoliko igrača koje je okupator zatekao u domovima, zadesila je strašna sudbina – na mučki način su lišeni života, bili su to Borislav – Braca Pejčić, Rada Počuča, Milenko Madžarev i Laza Putnik. Među ubijenima tih prvih dana okupacije bio je i jedan deo klupskih funkcionera, a veliki broj navijača je lišen slobode, odveden u zarobljeništvo, maltretiran ili ubijan. U toku rata stradalo je još Hajdukovih igrača, tako je Novak Pejčić obešen, a Milanko Jovanović – Gaga interniran i nestao na Istočnom frontu.

Period reorganizacije fudbala u posleratnim godinama trajao je sve do jeseni 1946. godine, kada je otpočelo sa redovnim državnim prvenstvima. U prvim posleratnim godinama Hajduk se u prvenstvu takmičio u glavnom sa klubovima iz okolnih mesta, a kako su godine prolazile i sa klubovima širom Vojvodine, Slavonije, Baranje, Mačve. Karakteristika tog vremena jeste rad našeg kluba po čisto amaterskim principima, sa osloncem na sopstvene snage tj. na fudbalere koje smo sami odgajali iz redova masovnog članstva.

U ovom razdoblju promenivši nekoliko imena (Udarnik, Bratstvo-Jedinstvo, Jedinstvo) i nekoliko stepena takmičenja, Hajduk je od 1949. godine ponovo zaigrao pod svojim starim i renomiranim imenom, imao je i relativno dobre rezultate. Takmičio se u Subotičkom, Somborskom i Novosadskom podsavezu. Prvi značajniji uspeh u tom periodu, pod stručnim rukovodstvom Slobodana – Bate Anđelkovića, postignut je 1949. godine osvajanjem prvog mesta u Somborskom podsavezu, čime je FK Hajduk stekao pravo igranja kvalifikacija za ulazak u Vojvođansku ligu. Hajduk je tada krenuo ka samom vrhu vojvođanskog fudbala, vrhu na kom je i danas.

Takmičenje u Trećoj zonskoj fudbalskoj ligi predstavljalo je najveći uspeh Hajduka. Pošto je u sezoni 1955/56. godine ubedljivo osvojio prvo mesto u Subotičko-somborskoj ligi, sa 10 bodova više od najbližeg pratioca, kulski tim postigao je najveći uspeh od svog osnivanja – kvalifikovao se u treću zonu. Takmičeći se u sistemu zonskih liga, Hajduk se našao među 75 najkvalitetnijih fudbalskih klubova u SFR Jugoslaviji.

Premijera Hajduka u trećoj zoni, koja je obuhvatala teritoriju Vojvodine, Slavonije, Baranje, Beograda, Posavine i Podunavlja bila je više nego zadovoljavajuća. Na kraju prvenstva fk hajduk kula je zauzeo peto mesto. Na koncu jesenjeg dela prvenstva 1957/58. godine Hajduk je zauzeo drugu poziciju što je bio i najviši plasman ovog kluba.

Posle tri uzastopna pokušaja Hajduk se konačno plasirao u Drugu saveznu fudbalsku ligu (severne grupe) 1970. godine. Kuljani su deklasirali tim Valpovke iz Valpova, prvaka slavonske lige sa 7:1 u Kuli i 4:3 u Slavoniji.

Kuljani su u Drugoj saveznoj ligi bili tri sezone, da bi je napustili 1973. godine i ispali u vojvođansku ligu. Hajduk je narednih petnaestak godina stagnirao i takmičio se u ovom rangu. Sa izuzetkom perioda 1983-85. godine kada je Hajduk bio u Bačkoj zoni.

Srećom dolaze i bolji dani. Beli su u sezoni 1988/89. do poslednjeg kola bili kandidat za ulazak u treću ligu, no što nisu uspeli tada, učinili su naredne sezone – Hajduk je tada ubedljivo osvojio prvo mesto i ispunio cilj. Već premijerne sezone Kuljani beleže sjajan uspeh i zauzimanjem trećeg mesta obezbeđuju plasman u Drugu saveznu ligu, tačnije posle 18 godina, povratak u istu. Bilo je to u sezoni 1990/91. godine.

I tada, munjevit napredak beli Zulu borci, kako su ih navijači od milošte nazivali upotpunjuju ostvarivanjem snova svih Hajdukovih igrača. Naime, u sezoni 1991/92. godine Hajduk se plasirao u elitu, u Prvu saveznu ligu novoformirane SR Jugoslavije.